พอโตขึ้น แล้วจะได้รู้ว่า เวลามีค่ามากกว่าที่คิด

พอโตขึ้นเราจะเรียนรู้ เวลามีค่ามากกว่าที่เราคิดเพราะมันจะผ่านไปโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว คนรอบข้างเราก็จะแก่ขึ้น และหายไปเมื่อถึงเวลาที่ต้องจาก

เพื่อนจะเหลือน้อยลง เพราะต่างคนก็ต้องมีเส้นทางไป ในแบบที่แต่ละคนอยากจะเป็นความฝันจะดูเลือนลาง ถ้าเราปล่อยมันไว้เป็นเพียงแค่ความคิด ที่เราไม่กล้าที่จะลองลงมือทำมันดูสักครั้งเพราะเวลามันไม่สามารถย้อนกลับได้ อยากทำอะไรก็รีบทำนะ

เพราะถ้ามันผ่านไปแล้ว เราคงทำได้แค่เสียดาย และโทษตัวเองที่ใช้ชีวิตไม่เต็มที่กับเวลาที่มีเต็มที่กับวันนี้ ตอนนี้ และเดี๋ยวนี้ จงให้เมื่อวานเป็นแค่อดีตที่ผ่านไปแล้ว และพรุ่งนี้เป็นเพียงอนาคตที่เราจะลงมือทำ

“โตแล้วนะ” เลิกทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจ อายุมากขึ้น.. ภาวะทางอารมณ์ ความคิด สติ ก็ต้องโตตามเริ่มจากรับฟังความคิดคนอื่นบ้าง แม้สิ่งที่ได้ยินอาจขัดหู ขัดใจ แต่ถ้ามันจริง ก็ต้องรับให้ได้แก่ขึ้นทุกวัน แต่ทำไมใจบางลง ความอดทนต่ำ เก็บความรู้สึกไม่ได้ ใช้อารมณ์ ใช้ความ รุ น แ ร ง แก้ปัญหา

แล้วคิดไปเองว่า ยิ่งแรงยิ่ง ร้ า ย แล้วคนจะเกรงใจ บอกเลย “ไม่จริง”คนที่นิ่ง ไม่แสดงออกว่ากำลังคิดอะไร ส่วนใหญ่คนจะเกรงใจมากกว่าเสียงที่ดังที่สุด คือเสียงของความเงียบ ไม่ใช่เสียงโวยวาย ใส่อารมณ์

เหมือนคนมีปมที่พยายามปกปิด พอโดนสะกิดก็ทนไม่ได้โตแล้วนะ ผ่านโลกมามาก ยังเก็บความรู้สึกไม่ได้ แล้วจะอยู่ยังไงในสังคมมีแต่คนฉลาดน้อยเท่านั้น ที่คิดว่าก้าวร้าวแปลว่าเก่งปากจัด แปลว่า กล้า .. ตอบโต้ด้วยความ รุ น แ ร ง แล้วจะดูเป็นคนมั่นใจ

ตัวแม่ของแท้ ต้องสตรองจากข้างใน ไม่ต้องเหวี่ยง วีน ให้เสียโปรไฟล์ไม่แลก คือ ไม่ให้ราคา ไม่ตอบโต้ต่างหาก ที่แปลว่า.. ไม่แคร์

ที่มา : Puipinnarat