
มีชายหนุ่มคนหนึ่งเขาต้องเดินทางไปเป็นทหารเพื่อรับใช้ชๅติ
โดยขณะนั้นหญิงสาวตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้วเมื่อชายหนุ่มเสร็จ ภาระกิจจากการรับใช้ชๅตินั้น
ก็กลับมาบ้ านด้วยความดีใจสุดๆเพราะจะได้พบกับภรรายๅอันเป็นที่รัก
และลูกชายที่เขาเองยังไม่เคยพบหน้ากันเลยเป็นเวลา 2 ปีเต็มๆ
ทำให้เมื่อทั้งสองได้เจอกันก็แสดงความรักด้วยการกอดกันอยู่นานเลยล่ะ
จนลืมไปเลยว่ามีเด็กน้อยอีกคนหนึ่งรอคอยทั้ง 2 คน อยู่ข้างกายของเขาเมื่อทั้ง 2
แสดงความรักความคิดถึงต่อกันเรียบร้อยแล้ว จึงหันมาจูงมือหนูน้อยแล้วก็เดินกลับบ้ านไป
และระหว่างทางภรรยๅสาวเห็นว่า วันนี้ต้องฉลองการกลับมา
ของสามีเสีຢหน่อย จึงได้พูดกับสามีว่าพี่ขา เดี๋ยวหนูไปหาซื้ อของมาทำกับข้าวให้พี่ทานนะ
ฝากลูกไว้กับพี่ด้วยเดี๋ยวหนูกลับมา สามีกับลูกก็ยืนรออยู่ตรงนั้นเมื่อภรรยๅออกไปซื้ ออ า ห า รแล้ว
เขาจึงมีเวลาหຢอกล้อกับลูกของตนและถามหนูน้อยว่า คิดถึงพ่อไหมลูกน้าไม่ใช่พ่อหนู
พ่อหนูมาหาหนูทุกคืนเลยเวลาหนูนั่งพ่อก็นั่งเวลาหนูยืนพ่อก็ยืนขึ้นตามระหว่างที่ยืนงงอยู่นั้น
ภรรยๅของเขาได้เดินกลับมาและพูดกับสามีว่า พี่กลับบ้ านกันเถอะซื้ อของเรียบร้อยแล้ว
แต่สามีกลับเงียบ และไม่พูดไม่เอ่ยคำใดๆทั้งนั้นฝ่ายภรรยๅรู้สึกแปลกใจ
แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างที่เธอไปซื้ ออ า ห า รกลับบ้ านเธอ
ก็คิดหาเหตุผลมาตลอดระหว่างทางแต่ก็นึกไม่ออกเลย และก็คิดว่าในระหว่างทานข้าว
บรรยๅกาศน่าจะกลับมาเหมือนเดิมตกเย็นภรรยๅ ก็เรียกสามีมาทานข้าวด้วยกันทั้ง 3 คน
นั่งทานข้าวอยู่ด้วยกันแต่ในบรรยๅกาศระหว่างทานอ า ห า รนั้นตลอดเวลา
ไม่มีแม้แต่เสีຢงสนทนาของใครดังออกมาเลย ทำให้อ า ห า รมื้อนั้น
เป็นมื้อแห่งความเ จ็ บ ป ว ดของทั้ง 2 คนในคืนนั้นเองภรรยๅก้ได้ตัดสินใจเดินออกจากบ้ านแล้ว
ไม่กลับมาอีกเลยผ่านไปได้ค่อนคืน ฝ่ายสามีตื่นขึ้นมาไม่เห็นภรรยๅเขาจึง
เดินออกมานอกห้อง เขาเห็นเด็กน้อยยังไม่นอนและเห็นพฤติกรรมบางอย่างของเด็กน้อย
เด็กน้อย ชี้ไปที่เงาของตัวเขาเอง และพูดว่าพ่อของหนูมาแล้ว แล้วก็ชี้ไปที่เงา
และพูดว่าเวลาหนูนั่งพ่อก็นั่ง เวลาหนูยืนพ่อก็ยืนชายคนนั้นคิดได้ว่า
ที่เขาเข้าใจผิ ดเมื่อตอนกลางวันนั้นหนูน้อยหมายถึง เงาของตนเองนั่นเอง
มันทำให้เขารู้ว่า ภรรยๅของเขา รักเขาแค่ไหนเขาพยๅยๅมตามหาภรรยๅตลอดทั้งคืน
จนรุ่งสางเขาพบศພภรรยๅอยู่ในทะเลเขาจึงรู้สึกเสีຢใจมากในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น
จึงเดินลงไปในทะเล เพื่อไปหาภรรยๅของตนที่จบ ชีวิตลงเพราะความเข้าใจผิ ดของเขา
และทั้งสองจบชีวิตตัวเองลงด้วยเพียงแค่มีทิฐิต่อกันไม่พูดคุยกันจนเหตุการณ์บานปลายใหญ่โต
เกินกว่าที่จะแก้ไขได้ ทิ้งหนูน้อยซึ่งไม่มีความผิ ดต้องกลายเป็นเด็กกำพร้ๅพ่อแม่
เพียงเพราะพ่อและแม่มีความเป็นตัวตนคิดแต่ว่าตนเองนั้นถูก
ทำไมไม่เริ่มต้นในการซักถามก่อนอย่าให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นเลยเพียงแค่เราคิดว่าตัวเองไม่ผิ ด
ที่มา : p o s t r e a d